روز جهانی حقوق بشر و نقض روزمره آن در ایران

در سال 1948 و در فردای جنگ جهانی دوم تدوین کننده گان اعلامیه جهانی حقوق بشر، با ادعای صلح و آزادی ، این منشور را به تصویب رساندند.

امروزه 66 سال بعد ، بیشتر از هر زمان، با نقض ابتدایی ترین مبانی حقوق بشر رو به رو هستیم. دبیرکل سازمان ملل بان کیمون هم اکنون اقرار میکند که حقوق بشر در تمامی دینا مورد تعرض قرار می گیرد.

نگاهی گذارا به رویدادهای به وقوع پیوسته در یک سال گذشته عمق فاجعه را به خوبی نشان میدهد.

درگیری و جنگ در غزه ، در سوریه ، در عراق ، در اوکراین و کشتار و زخمی شدن هزاران نفر از مردم غیر نظامی ، زنان و کودکان بدون کوچکترین امکان دفاع را چه می توان نامید ؟ سکوت قدرتهای بزرگ در مقابل این فاجعه انسانی در راستای کدامین حقوق بشر است که به نام آن به کشورها لشکر کشی می کنند وهزاران کشته ، زخمی ، بی خانمان و ویرانی ببار می آورند.

آیا تقویت و رشد افراط گرایی در خاورمیانه و ظهور داعش که طبق شواهد و مدارک از دست پروده های آمریکا و دول مرتجع عربی است، در جهت تقویت حقوق بشراست؟

و البته در این میانه ، رژیم اسلامی در صدر نقض کننده گان حقوق بشر قرار دارد .

در جمهوری اسلامی ، حقوق بشر به طور قانونی و سیستماتیک نقض میشود. اعدام قانونی است و به هر بهانه ای جان انسانها در معرض خطر جدی قرار میگیرد. آزادی های فردی و اجتماعی وجود ندارد. حق داشتن تشکل اعم از حزب ، انجمن وسندیکا رویایی بیش نیست. زنان ، بیش از نیمی ازجمعیت ایران نه تنها شهروند درجه دو محسوب می شوند بلکه خشونت و تبعیض علیه آنان قانونی است.

خشونت بر علیه زنان ، یعنی خشونت مبتنی بر جنسیت از بارزترین و گسترده ترین اشکال نقض حقوق بشر محسوب میشود که در جمهوری اسلامی به طور سیستماتیک بر زنان اعمال میشود. خشونت جنسیت – محور، زنان را به اولین و بیشترین قربانیان حکومت دینی تبدیل کرده و هیچ حد و مرزی نمی شناسد. قتل های ناموسی ، سنگسار از مظاهر بارز این قوانین زن ستیز هستند.

سالی که گذشت سالی هولناک برای زنان کشور ما بود.

حجاب اجباری و شعار « یا روسری یا تو سری » آغاز خشونت دولت مذهبی به زنان بود و به اشکال مختلف تا به امروز ادامه دارد.

از آنجائیکه زنان در مقابل قوانین تبیعض آمیز جمهوری اسلامی به عناوین مختلف دست به مقاومت زده و تسلیم نمی شوند و حکومت در سرکوب و عقب راندان انها در این سی و چند سال موفق نبوده است ، میخواهد به هر وسیله ای ابزار مقاومت را از آنها گرفته و خانه نشینشان کند . در راستای این سیاست است که هر روز جنگ تازه ای را علیه زنان اعلان می کند.

اسید پاشی به بهانه بد حجابی ، خشونت سازمان یافته دیگری است که علیه زنان نا فرمان قد علم میکند.

به دنبال« طرح صیانت از حریم حجاب و عفاف» در مجلس و تهدید امامان جمعه علیه بد حجاب ها ، حرکت سازمان یافته اسید پاشی در اصفهان شروع شد. ادامه این حرکت تیغ کشی علیه دختران دانشجو در جهرم است.

اسید پاشی و تیغ کشی ، نه حرکت های ایزوله چند تن از اراذل و اوباش حزب الهی، بلکه یک اقدام سیاسی آگاهانه و با پشتوانه قانونی طرح های مطرح شده در مجلس شورای اسلامی وحمایت و فتوای روحانیون به بهانه بد حجابی صورت می گیرد . بنابراین طبیعی است که به جای شناسایی عاملین و آمرین آن ، کنشگران معترض به این خشونت سازمانیافته ، دستگیر و روانه زندان می شوند.

هدف جمهوری اسلامی تنها خانه نشین کردن زنان است . در این راستا هر وسیله ای مجاز است وتمامی قوانین ضد زن و طرح ها اعم از طرح تفکیک جنسیتی، طرح افزایش جمعیت و " تعالی خانواده " گواهی بر این مدعا است. اما جمهوری اسلامی که علیرغم این اقدامات خود را در عقب راندن زنان نا موفق دیده به خشونت آمیز ترین وجهی و بطور غیر رسمی ، تصمیم به حذف فیزیکی آنها و ایحاد رعب و وحشت در جامعه گرفته است.

برای جمهوری اسلامی حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی ، که ماده سوم منشور جهانی حقوق بشر است محلی از اعراب ندارد به وپژه در مورد زنان .

جمهوری اسلامی با فلج کردن نیمی از جامعه ، قصد در هم شکستن مقاومت کل جامعه ای را دارد که بارها نشان داده اند که حکومت دینی نمی خواهند.

سازمان ما با اعتقاد راستین به آزادی بی قید و شرط اندیشه ، بیان ، تشکل و تجمع و نیز برابری کلیه انسانها صرف نظر از ملیت ، نژاد ، عقیده ، جنسیت و گرایش جنسی ... و همچنین اعتقاد به عدالت اجتماعی عمیق که مستلزم برچیدن بساط نابرابری طبقاتی در سراسر جهان است ( امری که از پس منشور نیم بند حقوق بشر سازمان ملل بر نمی آید بلکه محصول انقلاب اجتماعی کارگران و زحمتکشان است ) معتقد است که تحقق این اهداف و آرمان در ایران در گرو سرنگونی انقلابی حکومت دینی - سرمایه داری جمهوری اسلامی است .

ما ضمن واقف بودن به محدودیت های جدی اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های متمم آن ، معتقدیم که امر رهایی انسان از چنگال ستم ، تبعیض ، استبداد و استثمار راه طولانی و دشواری را در پیش دارد ، با این همه ، قرنها مبارزه برای حقوق بشر ، تا کنون دستاوردهای مثبت و دمکراتیکی در عقب راندن دولتها و نظام های اجتماعی – اقتصادی به ارمغان آورده ، که نباید از دید ما پنهان بمانند . ما با چنین نگرشی است که ده دسامبر روز جهانی حقوق بشر را گرامی میداریم و عزم خود را برای دنیایی بهتر بیش از پیش جزم می کنیم .

زنده باد آزادی ، زنده باد برابری

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

دسامبر 2014

www.rahekaregar.com